توضیحات:
پیشینه و مبانی نظری مدیریت زنجیره تأمین (SCM)46صفحه در قالب ورد قابل ویرایش.
بخشی از متن :
مدیریت زنجیره تأمین
مدیریت زنجیره تأمین (SCM) بعنوان یک واژه رایج علمی و مدیریتی در سال 1982 توسط اولیور و وبر برای توصیف یک سیستم کنترل سلسله مراتبی برای مواد، اطلاعات و جریان های مالی در یک شبکه چند بعدی بالقوه از نهادهای تصمیم گیری مستقل، معرفی شد. (Agrell & Hatami, 2011)
مدیریت زنجیره تأمین مجموعه ای از تمام فعالیتهای شرکت (اعم از راهبردی و عملیاتی) است که هدف آن یکپارچه سازی تأمین کنندگان، سازندگان، توزیع کنندگان و انبارداران و نیز تولید و توزیع صحیح و مناسب محصولات از لحاظ تعداد، محل، زمان و هزینه در راستای ارضای نیازهای مشتری است. (Poirier & Reiter, 1996)
برخی از اهداف مدیریت زنجیره تأمین عبارتند از:
- کاهش اتلاف و فعالیت های بدون ارزش افزوده مانند: کاهش هزینه یا کاهش موجودی ها
- افزایش مسـؤلیت پذیری در قبال خدمت به مشتری
- بهبود ارتباط زنجیره تأمین ( سرعت، صحت و تسهیم اطلاعات)
- کاهش زمان چرخه تولید (توسعه محصول جدید، زمان تأخیر عرضه)
- بهبود هماهنگی تلاش ها ( بهبود مستمر، درک اهداف).
به طور خلاصه می توان گفت که مدیریت زنجیره تأمین شامل سه بخش عمده یعنی تهیه و تدارک، تولید و توزیع است. همچنین برای مدیریت زنجیره تأمین باید سه نوع مدیریت را انجام داد:
- مدیریت اطلاعات؛
- مدیریت لجستیک (پشتیبانی)؛
- مدیریت روابط؛ (طالب زاده، 1387)
در شکل 2-1 فرایند مدیریت زنجیره تامین نمایش داده شده است.
فهرست برخی از مطالب :
| پیشینه و مبانی نظری مدیریت زنجیره تأمین (scm)_1624212674_50053_8524_1565.zip0.16 MB |
