مقاله و تحقیق دانشجویی

توضیحات:

پیشینه و مبانی نظری سرمایه سازمانی 27صفحه در قالب ورد قابل ویرایش.

بخشی از متن :

سرمایه سازمانی^[1]

مقدمه

در محیط نامطمئن امروز، شرکت­ها باید برای رویارویی با رقابت جهانی وخواسته­ی به سرعت در حال تکامل مشتری، راه­حل­های مستمر را توسعه دهند. در چنین زمینه­ای، به احتمال زیاد دانش به جای منابع سنتی نظیر دارایی­های ثابت و یا فیزیکی یک منبع مهم برای دستیابی به مزیت رقابتی است. این استدلال قویاً اهمیت سرمایه­گذاری در دارایی­های به سختی تقلیدپذیر نظیر بازارگرایی، یادگیری سازمانی، وفاداری مشتری یا موقعیت نسبی در کانال توزیع را نشان می­دهد(کویین، آندرسون و فینکلستین^[2]، 2005). سرمایه سازمانی به منابع خاصی گفته می­شود که می­توانند دانش، مهارت و تخصص­های شخصی شده را به وسیله اعضای سازمان به تخصص سازمانی تبدیل و به طور متقابل منابع سازمانی را به اشتراک بگذارند(هایژیان و چوانمینگ^[3]، 2009). سرمایه ساختاری شامل سخت­افزار، نرم­افزار، پایگاههای داده، ساختار سازمانی، حق انحصاری اختراع، علامت­های تجاری و دیگر قابلیت­های سازمانی به منظور پشتیبانی از بهره­وری می­باشد. به عبارتی دیگر سرمایه سازمانی شامل دانش نهادیه شده و تجربه کدبندی شده ای است که در داخل پایگاه­های داده، ساختارها، ­ها و فرآیندهای سازمان می­باشد و مورد استفاده قرار می­گیرد(قلیچ لی و همکاران، 1388). شولتز و جوب^[4](2001) بیان می­کنند که با ذخیره­سازی دانش شرکت­ها می­توانند ارتباط درون واحدی را تشویق کنند، تیم­های میان کارکردی ایجاد نمایند و زبان تخصصی را در میان دیگران توسعه دهند. سرمایه سازمانی یک تسهیل کننده بسیار مهم برای سرمیه اجتماعی است به این معنا که تمام فرصت­ها برای اشتراک­گذاری دانش می­تواند همکاری و تعامل میان افراد را بهبود بخشد و به شکل مثبت بر سرمایه اجتماعی اثر بگذارد.

2-2-9-2 بیان مسأله

رایت و همکاران^[5](2001) سرمایه سازمانی را به عنوان دانش نهادینه شده در درون فرآیندهای سازمانی و پایگاه داده، اسناد و مدارک، حق ثبت اختراع و فرآیندها که سازمان برای ذخیره و حفظ دانش استفاده می­کند، تعریف کرده­اند. ایجاد سرمایه سازمانی نیازمند اطلاعات و مهارت­های بدست آمده از فعالیت­های نواورانه­ی بطور رسمی یکپارچه شده­است. این بیانگر یکپارچه­سازی دانش به عنوان یک فرآیند رسمی است که از طریق آن اطلاعات و مهارت­ها به جزئی جدانشدنی از روال­های عادی تبدیل شده که اقدامات آینده سازمان را هدایت می­کند. شرکت­ها با یکپارچه­سازی دانش، آنچه باید فراگرفته شود را تشخیص داده و همچنین تصمیم می­گیرند چگونه از آن استفاده کنند. سرمایه سازمانی نشان­دهنده حافظه سازمان است. والش و آنگسون^[6](1999) حافظه سازمانی را به عنوان اطلاعات بایگانی شده در مورد گذشته شرکت تعریف می­کنند که ­تواند در فرایندهای تصمیم­گیری کنونی در نظر گرفته شود. سرمایه سازمانی به سیاست­گذاری­ها و هنجارهای شرکت اشاره دارد و در قابلیت­های شرکت نهفته است. این قابلیت­ها، تمایل به کارآفرینی و یادگیری سازمانی را در بر دارند و می­توانند باعث ایجاد مزایایی از جمله افزایش کارآیی و رقابت در شرکت­ها شود. مکانیسم­های یادگیری سازمانی شامل انباشتگی دانش نیز به نوبه خود قابلیت­های پویا را تحت تأثیر قرار می­دهند که این امر به نوبه خود هنجارهای سازمانی برای بهبود عملکرد را فراهم می­کنند(کارمونا-لاوادو^[7] وهمکاران، 2010).

[1]- Organizational Capital

[2]-Quinn Anderson& Finkelstein

[3]-Haijian& Chuanming

[4]-Schulz & Jobe

[5]-Wright et al

[6]-Walsh & Ungson

[7]-Carmona-Lavado

فهرست برخی از مطالب: