مقاله و تحقیق دانشجویی

ادبیات نظری تحقیق طهارت و نجاست خمر، دیدگاه فقها، کتاب، شیعه، سنی

تعداد صفحه : 79

قالب ورد Word قابل ویرایش

بخشی از متن :

طهارت و نجاست خمر

مقدمه:

معنی مفهومی خمر به معنای هر مایع مست کننده‌ است و معنای اصلی آن ستر و پوشیدن است و شراب را خمر می‌گویند چون عقل را می‌پوشاند و نمی‌گذارد خوب و بد و خیر و شر را تشخیص بدهد و به همین جهت چادر و روسری زنان را خمار می‌گویند. بین انواع آن مانند شراب (آنچه از انگور گرفته می‌شود)، نبیذ (آنچه كه از خرما گرفته می‌شود)، نقیع (آنچه كه از كشمش گرفته می‌شود)، بتع (آنچه كه از عسل گرفته می‌شود)، مِزر (آنچه كه از جو گرفته می‌شود)، یا آنچه كه از گندم یا ارزن یا غیر آنها گرفته می‌شود، فرقی نیست(47).

ضرورت بحث از نجاست خمر و ساير مشروبات الكلى بديهى به نظر مى‏رسد، زيرا تمامى فقيهانى كه در طهارت الكل ترديد كرده‏اند دليلى جز نجاست خمر و ساير مسكرات ندارند. به نظر آنان الكل، ماده اصلى مست كننده‏ها را تشكيل مى‏دهد به ويژه الكل تخميرى كه از تقطير بخارات شراب به دست مى‏آيد. حرمت نوشيدن خمر هم اكنون از احكام ضرورى اسلام شمرده مى‏شود. ولى نجاست خمر بسان حرمت آن از ضروريات نيست، هر چند مشهور ميان فقهان اماميه بلكه تمامى مذاهب اسلامى است. خمر در آيات قرآني، پليدي و رفتار شيطاني تلقي گرديده، نوشيدن‏آن، گناه کبيره قلمداد و هم چون قمار بازي موجب برانگيختن بذرعداوت و دشمني دانسته شده است.(91). براساس روايات اسلامي، کسي که خمر مي‏نوشد، تا چهل روز،نماز او پذيرفته نمي‏شود. بلکه در تمامي اديان الهي، هنگامي که کامل‏گشته‏اند، تحريم خمر جزء برنامه‏هاي قطعي آن‏ها بوده است.(92). نوشنده خمر در روز قيامت‏با صورت سياه و زبان بيرون آمده درحالي که آب دهان او بر سينه‏اش مي‏ريزد و فرياد العطش برمي‏آورد، محشور مي‏گردد. کسي که جرعه‏اي شراب بنوشد، روح ايمان از وي‏گرفته مي‏شود و روح ناپاک و پست جايگزين آن مي‏گردد.(93). فقيهانى از هر دو گروه (اماميه و اهل‏سنت) بوده‏اند كه حرمت نوشيدن خمر را قطعى دانسته ولى در نجاست آن ترديد كرده‏اند. منشأ ترديد، اشكال در ادلّه نجاست و هم‏چنين وجود دليل روايى برطهارت آن بوده است.
اثرات الکل

الکل نه‏تنها اعتدال رواني و تنظيم حرکات و فعاليت‏هاي انسان را مختل‏مي‏سازد بلکه آثار مخرب ديگري بر دستگاه‏هاي مختلف بدن‏مي‏گذارد; به عنوان نمونه، مصرف الکل، باعث‏سوءهاضمه واختلال دستگاه گوارش و کبد مي‏شود، زيرا به علت جاذب الرطوبه‏بودن آن، آلبومين‏هاي سلول‏هاي کبد و معده را منعقد مي‏کند(94). از ديدگاه متخصصين اعصاب و روان، الکل، عالي‏ترين اعمال‏توقفي را فلج مي‏کند و انسان را به سيرت و منش عاري از ملکات‏اخلاقي و بري از دانش و بينش سوق مي‏دهد. استعمال الکل موجب‏دگرگوني در شخصيت انسان مي‏شود و انسان با شرم و حيا راافسارگسيخته و بي‏بندوبار مي‏نمايد. عوارض مصرف الکل، غالبا منشا ارتکاب اعمال شنيع و ارتکاب‏جرايم مي‏گردد. طبق مطالعاتي که مؤسسات جرم‏شناسي به عمل‏آورده‏اند، اغلب جنايات جنسي و در حدود 70% جرايم ضرب وجرح و 80% قتل‏ها، خود آزاري و ديگر آزاري‏ها در اثر استعمال‏نوشابه‏هاي الکلي واقع مي‏شوند. ازدياد تصادفات وسايط نقليه درکشورهايي که مجاز به نوشيدن الکل هستند براثر مستي رانندگان‏مزاحم است و روي همين اصل، استعمال مشروبات الکلي را اغلب‏قوانين ممنوع دانسته يا محدود نموده‏اند.(95) از لحاظ علم ژنيتک نيز، اکثر فرزندان افراد الکلي، مبتلا به‏روان‏پريشاني‏هاي شديد مي‏گردند و به همان جهت، عقب‏ماندگي‏هاي مختلف شعوري در آنان ايجاد مي‏شود.(96)

اين است که اسلام با نوشيدن هر نوع مشروبات الکلي، خريد وفروش و هر نوع بهره‏برداري از آن‏ها به شدت برخورد کرده است(91).

ویژگی های الکل و عوارض مصرف آن

1. فارماكولوژى پايه اتانول: اتانول(C2H5oH) يك مولكول كوچك محلول در آب است كه به سرعت و به طور كامل از دستگاه گوارش جذب مى شود. بخار الكل نيز مى تواند به آسانى از راه ريه ها جذب شود. پس از نوشيدن الكل در حالت ناشتا, در 30 دقيقه, سطح خونى آن به بالاترين حد مى رسد. وجود غذا در معده, جذب الكل را به واپس مى اندازد. الكل, خيلى زود پخش مى شود و پرمايگى و غلظت بافتى آن خيلى زود به حدّ پرمايگى و غلظت خونى مى رسد. حجم توزيع آن كم و بيش 0/7 ليتر بر كيلوگرم است. بيش از 90% از الكل مصرف شده در كبد اكسيده مى شود و باقى مانده آن از راه ريه و ادرار خارج مى شود. بسيار نوشيدن آن در دراز مدت, سبب پيدايش تحمّل وابستگى فيزيكى مى شود. تحمّل نسبت به آثار سمّى الكل فرايند پيچيده اى است كه در اثر دگرگونيهاى متابوليسم و دگرگونيهاى كم تر شناخته شده اى در سيستم اعصاب به وجود مى آيد. مصرف حاد الكل بر روى سلسله اعصاب مركزى اثر فراوان مى گذارد. الكل مى تواند به آرامش بينجامد و نگرانى و دلهره را به ظاهر برطرف كند و سبب آشفتگى در سخن گفتن, آتاكسى, آشفتگى در داورى, رفتارهاى غير ارادى, به ديگر سخن, حالت مستى (Drunkenness)گردد. اين اثرها و پيامدها در هنگام افزايش سطح خونى الكل بيش تر خود را مى نماياند و آشكار مى سازد. اتانل, روى شمار زيادى از فرايندهاى مولكولى, اثر مى گذارد, اما در حال حاضر صاحب نظران قبول دارند كه دو جاى اصلى اثر الكل, عبارتند از: غشاهاى سلولى و آنزيمهاى موجود در مغز, همچنين تضعيف قابل توجه عضله ميوكارد قلب در اثر مصرف مقادير متوسط الكل (يعنى پرمايگى و غلظت حدود 100 ميلى گرم بر دسى ليتر) ديده شده است. افزون بر آن, اتانل گشادكننده عروق است.اتانل, همچنين سبب شل شدن رحم مى شود و تزريق وريدى آن در گذشته, براى جلوگيرى از زايمان پيش رس, مورد استفاده بوده است(97).

2. پيامدهاى مصرف زياد الكل در دراز مدت: در منابع پزشكى,آگاهيهاى كمى در زمينه پيوند و بستگى دقيق بين مصرف زياد الكل و آسيب اعضاى حياتى يافت مى شود. با اين وجود, چندين مطالعه با دقتها و بررسيهاى مناسب نشان داده است كه: نوشيدن مرتب الكل به مقدار 5 ـ 3 جرعه در روز, ميزان مرگ و مير را بالا مى برد. ميزان خطر به گونه روشن و آشكار در محدوده6 جرعه و بيش تر در روز افزايش مى يابد. مرگ و مير نوشندگان الكل, بيش تر بر اثر بيمارى كبدى, سرطان, خودكشى و… است.

الف. كبد و دستگاه گوارش: نوشيدن زياد الكل, يك سلسله آشفتگيهاى متابوليك را به وجود مى آورد كه نتيجه آنها آسيب كبد و دستگاه گوارش است. ديگر قسمتهاى دستگاه گوارش نيز, ممكن است در اثر الكل آسيب ببيند.نوشيدن الكل, سبب افزايش تراوشهاى معده و لوزالمعده مى شود و سُدّه هاى مخاطى را آشفته مى سازد. در نتيجه, بيش تر, خون ريزى شديد معده را در پى دارد. الكل همچنين, به روده كوچك آسيب مى رساند كه به اسهال, كاهش وزن و كمبود گونه گون ويتامينها مى انجامد.