مقاله و تحقیق دانشجویی

ادبیات نظری تحقیق تغییرات در کتب درسی ابتدایی، نگرش معلمان نسبت به تغییر کتب درسی در 24 صفحه در قالب ورد قابل ویرایش.

بخشی از متن :

- اهمیت آموزش و پرورش دوره ی ابتدایی

در قرون اخیرکشورهای غربی خیلی زودتر از ما به اهمیت و آثار اجتماعی و اقتصادی آموزش و پرورش پی بردند،وارد جامعه شناس آمریکایی معتقد است: ( تعلیم و تربیت در پیشرفت اجتماع اثر فراوان دارد زیرا اگر انسان صحیح پرورش یابد، قادر به حل مشکلات موجود خواهد بود و مشکلاتی را که در راه پیشرفت و ترقی اقتصادی و اجتماعی است، از بین خواهد برد). آموزش و پرورش علاوه بر آنکه فرصتی فراهم می آورد تا افراد تواناییها و استعدادهای خویش را پرورش دهند دارای آثار و فوائد اجتماعی و اقتصادی می باشد، (( هر اندازه مردم یک جامعه از آموزش بیشتری برخوردار باشند هزینه های اجتماعی آن جامعه از قبیل هزینه های دستگاه قضایی، انتظامات، پلیس راهنمایی کاهش خواهد یافت، با ارتقاء سطح تحصیلات مردم یک جامعه، سطح بهداشت و تغذیه بالاتر و هزینه های درمان و سوبسید دارو به طور نسبی کمتر خواهد بود، جامعه ای از آموزش کافی برخوردار باشد، حضور و مشارکت آنها در صحنه های اجتماع بیشتر خواهد بود و بدین ترتیب با مشارکت افراد تحصیل کرده در انتخابات سیاسی و نظرخواهی های عمومی، مردم در حل مسائل اجتماعی و تعیین سرنوشت جامعه مشارکت فعال و مستقیم خواهند داشت، در جوامع در حال توسعه با بالا رفتن سطح سواد آحاد مردم امکان گذر از جامعه سنتی به جامعه صنعتی تسهیل و تسریع خواهد شد)). تحقیقات نشان می دهد در جامعه ای که از تحصیلات بالاتری برخوردار باشد میزان اعتیاد و جرم و جنایت کمتر است، و تحصیلات افراد در کنترل جمعیت نقش بسزایی دارد، بنابراین آموزش و پرورش در بعد اجتماعی جایگاه بالایی دارد.

دورهِ ابتدایی در ایران از پرجمعیت‌ترین مقاطع تحصیلی به شمار می‌رود. در حال حاضر مدت تحصیل در این دوره 5 سال و سن ورود به آن حداقل 6 سال تمام تعیین شده است. تحصیل در این دوره اجباری است. در نظر است تا زمانی که 80 درصد کودکان پنج ساله زیر پوشش آموزش پیش‌دبستانی قرار گرفتند، مدت آن به 6 سال افزایش یابد، به طوری که دوره پیش‌دبستانی به پایه اول دبستان تبدیل شود. علاوه بر آن پیش‌بینی شده است که پس از تحقق این هدف، کلاسهای پایه اول و دوم ابتدایی در محیط‌های جداگانه یا در محوطه‌ای خاص در استانهای کشور به عنوان دورهِ پیش از دبستان تشکیل شود. متخصصان و مربیان کشور به طور کلی هدف از دورهِ ابتدایی را آماده‌سازی و تربیت کودکان برای کسب مهارتهایی چون گوش‌دادن، خواندن، نوشتن، فکر کردن و پرورش توانایی عقلانی و ذهنی از قبیل خودآگاهی، درک صحیح مفاهیم، استدلال کردن، تلطیف عواطف، درک و فهم مبانی دینی و اعتقادی و قواعد اخلاقی، شناخت نقش و جایگاه اجتماعی خود در محاسبات با دیگران و کسب روحیه همکاری و تعاون از طریق عمل و تجربه متناسب با سن دانش آموزان این دوره ذکر کرده‌اند (نوریان، 1387).

بررسی ویژگی‌های نظام آموزش و پرورش کشور‌های مختلف نشان می‌دهد که آموزش دورهِ ابتدایی در اغلب آنها از اهمیت خاصی برخوردار است و مهمترین مقطع تحصیلی به شمار می‌رود. به همین دلیل در قانون اساسی و قوانین آموزش همگانی که شامل آموزش و پرورش دورهِ ابتدایی نیز هست، حق برخورداری همهِ کودکان برای پرورش کامل استعدادهایشان در اغلب این ممالک شناخته شده است.

در روزگار ما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که آموزش ابتدایی مانند آن در کاهش فقر و تحقق برنامه‌های توسعه اقتصادی و اجتماعی نقشی انکار ناپذیر دارد. مدارک موجود نیز نشان می‌هد که در کشورهای در حال توسعه، افراد با سطح سواد بالاتر، دارای درآمد فردی بیشتر، امکان اشتغال بیشتر در بازار شهری، بهره‌وری کشاورزی بالاتر، باروری کمتر (زاد و ولد)، بهداشت بهتر، وضعیت تغذیه مناسب‌تر و بینش والاتری خواهند بود و حتی فرزندانشان را هم با اشتیاق بیشتری به مدرسه خواهند فرستاد. موارد فوق را می‌توان از ابعاد گوناگون توسعه اجتماعی و اقتصادی به شمار آورد. البته باید توجه داشت که فواید و مزایای ناشی از آموزش ابتدایی برای افراد و جامعه منحصر به منافعی که در بالا اشاره شد نخواهد بود ، بلکه انتظار می‌رود نقش ویژه‌ای در موارد زیر ایفا کند: (نصر اصفهانی و همکاران، 1385).

تحکیم وحدت ملی و تقویت همبستگی اجتماعی از طریق اشاعه سنتها و رسوم اجتماعی معمول، ایدئولوژیها و زبانها، بهبود وضعیت توزیع درآمد، افزایش پس‌اندازها، منطقی کردن الگوی مصرف،‌ارتقای موقعیت اجتماعی زنان و سرانجام زمینه‌سازی انطباق بیشتر جامعه با تغییرات فناورانه و فناوریهای جدید.

آموزش و پرورش مدرن در ایران قدمتی تقریبا یک صد ساله دارد، تعلیم و تربیت در سالهای قبل از انقلاب در دسترس افراد محدودی بود که وقت و پول لازم برای طی کردن مراحل تحصیل را داشتند. وضعیت تحصیلی به صورت کلی و به خصوص در جامعه روستایی و زنان بسیار اسفناک بود.(( داده های مربوط به وضعیت سواد نشان می دهد میزان باسوادی در روستاها در سال 1345 حدود 6درصد تخمین زده می شود و در سال 1365 تقریبا 48درصد مردم روستای بالای شش سال باسواد بوده اند، میزان باسوادی در سال 1375 به 69 درصد افزایش یافت، افزایش میزان باسوادی در روستاها عمدتا مدیون فعالیتهای نهضت سوادآموزی و آموزش و پرورش است)).

ولیکن پس از انقلاب شکوهمند جمهوری اسلامی ایران تحولی عظیم در سیستم آموزشی کشور به وجود آمد و به سرعت گستره سیستم آموزشی به تمام نقاط حتی دوردست ترین جاها راه یافت.

در واقع آموزش و پرورش با آموختن مهارتها به افراد جوان و با استعداد راه را برای یافتن جایگاه ارزشمند فرد در جامعه، که در کاهش نابرابری های ثروت و قدرت کمک کرده است، اگرچه آموزش و پرورش به تنهایی قادر به حذف نابرابری های درآمدی نیست ولی درکم کردن آن نقش داشته است. با رشد و توسعه مراکز آموزشی جوانان روستاها و شهرستانهای محروم توانستند مراحل آموزشی را تا سطوح عالی طی کنند و وارد پستهای مملکتی شوند و با این روند یک قشر متوسط جدیدی در جامعه ایرانی شکل گرفت که گامی دربرابر نابرابری ها و قدمی در جهت عدالت برداشته شده است به عنوان نمونه شهرستان نورآباد ممسنی یکی از این شهرها است که انقلاب اسلامی نقش بزرگی در باسوادی آن منطقه ایجاد نموده است.

این یک واقعیت است که ما نسبت به قبل از انقلاب رشد عظیمی در توسعه مراکز آموزشی داشته ایم ولیکن آموزش و پرورش ما با ایده آلها وسطح جهانی فاصله معناداری دارد و مشکلات زیادی بر پیکره آموزش و پرورش ما وجود دارد که رسیدن به چشم انداز بیست ساله نیازمند نگاهی جدی و عمیق به آموزش و پرورش هستیم.