مقاله و تحقیق دانشجویی

توضیحات :

مبانی نظری استرس و سن در 64 صفحه در قالب Word قابل ویرایش.

فهرست مطالب :

استرس و سن بلوغ وانواع آن

مقدمه

دوران کودکی(تولد تا 12 سالگی)

کودکی اول(نوزادی و شیر خوارگی)

کودکی دوم(کودکی میانه)

کودکی سوم (کودکی پایانی)

استرس در کودکی

علائم استرس در کودکان

راهبردهای مقابله با استرس در کودکی

مقابله از طریق تقویت اعتماد به نفس

آموزش روش های کاهش بد رفتاری جسمی و جنسی با کودکان

روش آرام سازی ذهن

روش آرام سازی عضلانی

نوجوانی(12 تا 19 سالگی)

دیدگاههای نظری در مورد نوجوانی

دیدگاه زیستی

دیدگاه اجتماعی

دیدگاهی متعادل

اویل نوجوانی (11 تا 14 سالی):

اواسط نوجوانی (14 تا 16 سالگی):

اواخر نوجوانی (16 تا 18 سالگی):

بلوغ و انواع آن

بلوغ جسمی (فیزیکی):

بلوغ جنسی:

بلوغ روانی:

بلوغ اجتماعی و اقتصادی:

بلوغ عاطفی:

جنبه‌های مهم رشد شخصیتی نوجوان

مفهوم خود،عزّت‌ نفس‌ و هویت

استرس در نوجوانی

عکس العمل های نوجوان در برابر استرس

راهکارهایی برای غلبه بر استرس

تغذیه

ورزش

خواب و استراحت

خودالقایی مثبت

تصویر سازی ذهنی

دوران جوانی(20-30 سالگی)

رشد جسمانی

رشد شناختی

نسبی بودن شناخت ها.

پذیرش تضادها

یکپارچگی شناخت ها یا وارد کردن اجزا در یک کل

رشد اجتماعی و شخصیت

انتخاب شغل

ازدواج

والد شدن

نظریه های تحول اجتماعی در دوره جوانی

نظریه اریکسون:

نظریه بوهلر:

نظریه وایلنت

نظریه لوینسون

نظریه های مبتنی برتقویم رویداد های مهم

دیدگاه نیوگارتن

استرس در جوانی

روش های مقابله با استرس در جوانی

رویکرد های شناختی – رفتاری

آرمیدگی

ورزش

تغذیه و رژیم غذایی

دوران میانسالی(30-50 سالگی)

رشد جسمانی

رشد شناختی

رشد اجتماعی و شخصیت در دوره میانسالی

نظریه رشد اجتماعی دوره میانسالی

نظریه وایلنت

نظریه لوینسون:

مشکلات دوره میانسالی و استرسورهای این دوره

مدیریت استرس در میانسالی

موقعیت را ارزیابی مجدد کنند

روی رویدادهایی که می توانند کنترل کنند تمرکز نمایند:

زندگی را قابل تغییر بدانند:

گزینه ها را در نظر بگیرند

هدف های واقع بینانه را برای خود تعیین کنند:

منظم ورزش کنند:

روش های آرمیدگی را یاد بگیرند:

کمک اجتماعی بخواهند:

دوران پیری(60 سالگی به بالا)

ویژگی های جسمانی

ویژگی های روانی و عاطفی

نظریه فروید در مورد پیری

نظریه پیاژه در مورد پیری:

نظریه اریکسون در مورد پیری:

استرس در سالمندان

مقابله با استرس سالمندی

نتیجه گیری

منابع فارسی

منابع لاتین

بخشی از متن :

استرس و سن

مقدمه

استرس جایگاه مهمی در مباحث روان‌شناسی‌ دارد و روان‌شناسان چگونگی واکنش به عوامل‌ استرس‌زا را از دیدگاه‌های مـختلف مـورد بحث و بررسی قرار داده‌اند. هانس سلیه[1]‌(1976) استرس را یـک واکـنش به محرک‌های محیطی تعریف می‌کند. به اعتقاد‌ لازاروس[2]‌ (1989) استرس‌ حالت تنش روانی است که به وسیله رویدادها و فشارهای جسمانی، روانی و اجتماعی به‌ وجود می‌آید. به بیان دیگر، هر محرکی کـه تـمامیّت زیستی، روانی و اجتماعی انسان را تـهدید کند، عامل اسـترس‌زا نامیده می‌شود و موجب‌ استرس می‌شود. می‌توان گفت کسانی که بیشتر در معرض عوامل استرس‌زا قرار دارند، برای ابتلاء به انواع ناراحتی‌های جسمانی و روانی‌ مستعدترند. تفسیر و ارزیابی ادارکی فرد از عامل استرس‌زا(استرسور)در شدت و میزان‌ اثرگذاری عامل‌ استرس‌زا‌ در انـسان نـقش به‌سزایی دارد (شفیع آبادی، 1384).

استرس به صورت پاسخ‌های متنوع بدنی(سردرد، سرگیجه، دردهای شکمی، بی‌خوابی، خستگی)، روان‌شناختی (نارضایتی از موقعیت موجود، اضطراب، تنش، بی‌قراری، افسردگی)، و رفتاری (استفاده از دارو، سیگار، داروهای اشتها آور) متجلی می‌شود. ازاین‌رو، در استرس‌ علایمی نظیر بیم و نگرانی، نزدیک بودن خطر، ناتوانی در تمرکز حواس، احساس تنش، احساس‌ ناتوانی‌ در‌ برخورد‌ با موقعیت‌ها و سعی در‌ اجتناب‌ از‌ آنها، ناتوانی در گفتار و ناهماهنگی حـرکتی، تنش عـضلانی، افزایش ضربان قـلب و فشار خون، خشک شدن دهان، و تکرّر ادرار به خوبی‌ مشهودند. لازم به یادآوری است‌ که‌ اضطراب‌ و استرس رابطه نزدیکی دارند و اضـطراب بر‌ اثر استرس‌ حاصل می‌شود. هرچه کنترل فرد بر روی موقعیت‌ها و محرک‌های استرس‌زا بـیشتر باشد، کمتر مـضطرب مـی‌شود. به عبارت دیگر، فرد زمانی دچار اضطراب می‌شود‌ که‌ راهی‌ برای‌ کنار آمدن با عوامل استرس‌زا پیدا نکند. (شفیع آبادی، 1384).

فرد در برابر عوامل‌ اسـترس‌زا (استرسورها) می‌تواند ‌ ‌دو نـوع واکنش داشته باشد: اول پاسخ‌ به صورت ناکامی که با علائمی نظیر سردرد، اختلالات معده‌ای، آشفتگی خـواب، فشار خـون بـالا، کهیر‌ پوست‌ و در نهایت با افسردگی همراه است. دومین نوع پاسخ به صورت اضطراب‌ است‌ که با احساس بـی‌کفایتی، نبود اطمینان، ابهام در تفکر، و گاهی هراس همراه است. اضطراب شدید با نشانه‌هایی مانند تیک، کهیر پوست، تغییر صدا، و‌ کـاهش‌ وزن‌ مشخص می‌شود(مارکیدس[3] و کوپر[4]‌، 1989).

انسان در‌ همه‌جا‌ و در همه‌سنین در زمینه‌های گوناگون به نوعی دچار استرس و عوارض ناشی از آن است. همچنین مطالعات نشان داده است که نوع رویدادهایی که موجب استرس می گردد در سنین مختلف متفاوت خواهد بود. در پژوهش حاضر سعی بر این است که در مورد ویژگی دوره های مختلف زندگی و استرس های خاص آن دوره و روش های برطرف کردن آن بحث گردد.

دوران کودکی(تولد تا 12 سالگی)

آنچه افراد جامعه، در زندگی روزمره، کودکی می نامند برحسب جامعه و فرهنگی که به آن تعلق دارند متفاوت است. کودکی در ساده ترین بیان و به عنوان یک گستره سنی یکپارچه و متمایز از دوره های دیگر زندگی، به دوره ای که از تولد تا نوجوانی ادامه دارد اطلاق می گردد. دوره کودکی به سه دوره کوچکتر تقیسم می گردد:

الف) کودکی اول: کودکی نخست (از تولد تا حدود دو سالگی)

ب) کودکی دوم: کودکی میانه (ازدو تا شش-هفت سالگی)

ج)کودکی سوم: کودکی پایانی (از شش-هفت تا یازده – دوازده سالگی) (منصور، 1393).

کودکی اول(نوزادی و شیر خوارگی)

کودکی نخست به بخشی از کودکی اطلاق می گردد که از تولد تا زبان باز کردن ادامه دارد و به اعتبار فقدان طرفیت استفاده موثر از گفتار این دوره را می توان دوره پیش کلامی و به دلیل شکل گیری ساختهای ایجاد کننده امکان فهمیدن و فهماندن بدون استفاده از گفتار بنا بر سازه دریافت و واکنش براساس تجهیزات حسی-حرکتی، دوره حسی-حرکتی نامید(منصور، 1393).

حالات عاطفی کودک، ابتدا به احساس آسایش و عدم آسایش محدود می شود؛ یعنی زنمانی که در امر تغذیه کودک تاخیری افتد یا خیش باشد، برانگیخته می شود و واکنشهای عاطفی در کودک مشخص می شود. از زمانی که کودک در می یابد که وجود مادر برای ارضای نیازهایش ضروری استف اولین زمینه های آگاهی از عوامل اجتماعی نیز شکل می گیرد. در سه چهار ماهگی هیجان های خوشایند کودک به صورت شادی، خنده و صداهای مخصوص در مقابل محرک ها های مطبوع دیده می شود و اگر کودک را در اغوش بگیرند شادمان و ساکت می شود؛ یعنی نوع پاسخگویی به عوامل محیطی، ضمن بروز پاسخ های عاطفی مشاهده می شود(سیف و همکاران، 1392).

یک کودک طبیعی سه تا شش ماهه در مقابل چهره مادر یا افراد غریبه و یا حتی ماسک و مترسک لبخند می زند. در هشت ماهگی چهره اش با دیدن افراد غریبه تغییر می کند. در اواخر سال اول زندگی، پاسخ عاطفی ترس، گاه به صورت اضطراب کلی و گاه به صورت وحشت از غریبه، ترس از جدا شدن از مادر و ترس از صدای بلند بوضوح دیده می شود که بتدریج از بین می رود(سیف و همکاران، 1392).

[1] Selye, H

[2] Lazaurus, R. S

[3] Markides, K. S

[4]Cooper, C. L