توضیحات :
تحقیق با موضوع سنگهای آذرین در قالب Word تعداد صفحه 22 قابل ویرایش.
بخشی از متن:
مقدمه
سنگ از نظر زمينشناسان به مادهي سازندهي پوستهو بخش جامد سستكرهي زمين گفته ميشود. سنگها از يك يا چند كاني درست شدهاند و از نظر چگونگي پديد آمدن در سه گروه سنگهاي آذرين، سنگهاي رسوبي و سنگهاي دگرگوني جاي ميگيرند. سنگهاي آذرين از سرد شدن گدازهي آتشفشانها به وجود ميآيند. سنگهاي رسوبي پيامد فرسايش سنگها و انباشته شدن رسوبها در درياها هستند. هنگامي كه سنگي در فشار و گرماي زياد قرار گيرد، سنگ دگرگوني پديد ميآيد.
سنگها و كانيها
كرهي زمين از نظر ويژگيهاي فيزيكي ساختار لايهاي دارد. بخش مركزي آن جامد است، بيشتر از آهن و نيكل درست شده و هستهي دروني ناميده ميشود. پيرامون هستهي دروني را لايهي مايعي از آهن و نيكل فراگرفته كه هستهي بيروني نام دارد. پيرامون هستهي بيروني را لايهاي به نام گوشته در بر ميگيرد كه خود از لايهاي جامد و سخت به نام گوشتهي زيرين و لايهاي نرمتر و خميري به نام سستكره درست شده است. پيرامون گوشته را لايهي نازك و جامدي به نام پوسته فراگرفته كه بيشتر از سيليس، اكسيژن و آلومينيوم درست شده است. زمينشناسان به مواد طبيعي و بي جان سازندهي پوسته سنگ ميگويند و بيرونيترين لايهي زمين را سنگكره مينامند.
سنگها از يك يا چند كاني درست شدهاند. كاني به موادي بيجان، جامد و بلوري گفته مي شود كه تركيب شيميايي به نسبت ثابتي دارند. بيش از 3 هزار گونه كاني در طبيعت يافت شده است كه نزديك 20 تا 25 گونه از آنها در ساختمان بسياري از سنگها وجود دارند. بيشتر سنگها از چند كاني درست شدهاند، مانند گرانيت كه بخش زيادي از آن از سه كاني كوارتز، فلدسپات و بيوتيت است. هر گروه از سنگها نيز داراي كانيهاي مشخصي هستند كه در گروه سنگهاي ديگر وجود ندارند يا بسيار اندك هستند. براي نمونه، كاني هاليت فقط در سنگهاي رسوبي ديده مي شود و در سنگهاي آذرين يا دگرگوني ديده نمي شود. كاني ولاستونيت نيز فقط در سنگهاي دگرگوني يافت مي شود. با اين همه، برخي از كاني ها، مانند كوارتز، ممكن است در هر گونه سنگي وجود داشته باشند.
سنگها و كانيهاي آنها
گونهي سنگ كانيهايي كه در آن يافت ميشود
سنگهاي آذرين ارتوز، پرتيت، ميكروكلين، پلاژيوكلاز، كوارتز، نفلين،
لوسيت، هورنبلند، اوژيت، بيوتيت، مسكوويت، اليوين
سنگهاي رسوبي كانيهاي رسي، كلسيت، دولوميت، كوارتز، هاليت، سيلوين،
ژيپس، انيدريت،گلوكونيت، اكسيدها(بهويژه آهن)،كربناتهاي ديگر
سنگهاي دگرگوني استروليت، كيانيت، آندالوزيت، سيليمانيت، گرونا، ولاستونيت،
تروموليت، كلريت، گرافيت، تالك
سنگهاي آذرين
هرچه بيشتر به ژرفاي زمين برويم، دما بالاتر مي رود و در ژرفاي زياد به اندازهي ميرسد كه براي ذوبشدن سنگها كافي است. با اين همه، مواد دروني زمين به حالت مذاب نيستند و فشار زيادي كه از لايههاي بالايي بر لايههاي زيرين وارد ميشود، از ذوب شدن سنگها جلوگيري ميكند. اما در جاهايي از ژرفاي زمين كه به دليلي(براي نمونه، در پي جايهجايي ورقههاي سنگ كره) از فشار كاسته ميشود يا سنگهاي سطحي زمين به زير سطح فرو ميروند، سنگها ذوب ميشوند. هر جايي كه سنگها ذوب شوند، مادهي مذاب، كه ماگما نام دارد، به سوي بالا راه پيدا ميكند و آرام آرام دماي آن كاهش مييابد و سنگهاي آذرين را پديد ميآورد.
ماگما ممكن است به بخشهاي بالايي پوسته نفوذ كند يا از راه شكافها و سوراخها به سطح پوسته راه يابد. ماگمايي كه از سطح پوسته بيرون نميزند به آهستگي و طي سالها سرد ميشود و سنگهاي آذرين دروني را ميسازد. به ماگمايي كه از دهانهي آتشفشان بيرون ميآيد و به سطح زمين ميرسد، گدازه ميگويند. همهي حجم گدازهاي كه به سطح زمين ميآيد، به حالت مذاب نيست و قطعههاي ذوب نشدهي سنگ و كانيهاي بلوري را نيز در خود دارد. گدازه طي چند روز سرد ميشود و سنگهاي آذرين بيروني را ميسازد.
و...
7007_1578381564_35395_8524_1525.zip0.02 MB |