ادبیات نظری تحقیق بیماری صرع، اپیدمیولوژی صرع، بیماران مصروع
ادبیات نظری تحقیق بیماری صرع، اپیدمیولوژی صرع، بیماران مصروع

ادبیات نظری تحقیق بیماری صرع، اپیدمیولوژی صرع، بیماران مصروع

تعداد صفحه در قالب ورد قابل ویرایش


- مقدمه ای از صرع:

صرع یکی از شایعترین اختلالات عصبی در انسان می باشد . بر اساس آمار مبتلایان به صرع در دنیا ، تقریباً در هر 200 نفر از افراد جامعه یک نفر و در کودکان از هر 200 نفر کودک ، سه کودک به این بیماری دچار می شوند . میزان وقوع حملات صرع در سال های اولیه زندگی بیش از زمان های دیگر است . (1)

امروزه اساس درمان بیماری صرع ، دارو درمانی است و طیف وسیعی از داروها با ساختار شیمیایی مختلف در درمان بیماران مصروع مورد استفاده قرار می گیرد .

علی رغم اینکه در 70 درصد بیماران دارو درمانی منطقی و مناسب قادر به کنترل تشنّجات صرعی است ولی با این وجود عوارض جانبی شدید ناشی از مصرف طولانی مدت این داروها ( که جهت کنترل حملات تشنجی در این بیماران الزامی است .) از یک طرف ، مسمومیت حاد ناشی از مصرف بیش از حد داروهای ضد صرع در بیماران به علل مختلف و مسمومیت مزمن ناشی از مصرف داروها ، بروز مقاومت دارویی در 10 – 30 درصد بیماران مصروع ، گرانی پاره ای از داروهای ضد صرع ، نیاز به آزمایشات مکرر پاراکلینیکی جهت اطمینان از سلامت دستگاه هایی نظیر کلیه ، کبد و مغز استخوان و.... مصرف طولانی مدت داروهای ضد صرع ، ایجاد تغییرات رفتاری و بروز اختلالات یادگیری در افرادی که به صورت طولانی مدت از این داروها مصرف می کنند ، پایین بودن ایندکس درمانی پاره ای از این داروها ، از جمله عوامل مهمی می باشند که نیاز به داروهای ضد صرعی با کارآیی بالاتر و اثرات جانبی کمتر را اجتناب ناپذیر می نماید . نگاهی کوتاه به تحقیقات به عمل آمده در سالیان اخیر در زمینه طراحی ، سنتز و کار آزمایی بالینی مواد شیمایی با اثرات بالقوه ضد تشنجی و یا داروهای ضد صرع جدید همگی موید این نظریه می باشند .

بیماری صرع از جمله چند بیماری معدودی است که بشر در شناخت آن کمتر به بیراهه رفته است . در تمدن قدیم به خصوص در بین النهرین و بابل این بیماری کاملاً شناخته شده بوده است . بقراط حکیم در تعریف صرع چنین نوشته است : « صرع عبارت است از اختلال عمل مغز . » (2)

مفاهیم جدید راجع به صرع در سال 1870 به وسیله آقای Gowers Jackson بیان گردید . همچنین کشف الکتروآنسفالوگرافی در سال 1929 به وسیله آقای Hans Berger باعث پیشرفت های تازه ای در شناخت هر چه بیشتر این بیماری گشت . وی صرع را چنین تعریف کرد :

« صرع عبارت است از تغییر ناگهانی اختلاف پتانسیل بین داخل و خارج غشاء سلول های مغزی »

در سال 1959 ، Strauss اظهار داشت : « صرع حالتی است که در آن عمل مغز مختل گردیده است و به وسیله حملات متناوب که دال بر اختلاف در کار مغز است مشخص می گردد که به همراه این اختلال می توان تغییراتی را در رفتار و روند تفکر ملاحظه کرد . » (1)

صرع یک بیماری است که از زمان‌های باستان شناخته شده است و در مجموع القوانین حمورابی (2080 سال پیش از میلاد مسیح)، اسناد چینی‌های باستان و در کتب مقدس یهودیان به آن اشاره شده است. قرن‌ها پیش از میلاد مسیح یونانی‌ها با آن آشنا بوده و آن را بیماری مقدس[1] می‌نامیدند. مردم روم آن را ناخوشی مجلسی[2] و حملات صرعی را هشداری از طرف خداوند می‌دانستند. انجیل درمان‌های متعددی را برای بیماران صرعی توسط عیسی مسیح ثبت کرده است[3] و در قرون وسطی بیماری افتادن[4] نامیده می‌شد. بسیاری از چهره‌های مشهور تاریخ از بیماری صرع رنج می‌برده‌اند.سقراط،الکساندرماگنوس،ژولیوس سزار ،پولس حواری،لوتر،ناپلئون،دیکنز،داستایوفسکی،وان‌گوگ، پکانینی، فلوبر، نوبل،هندل و بایرون.

اولین داروهائی که در صرع به کار رفتند برومایدها بودند که در سال 1857 توسط چارلز لوکوک[5] معرفی شدند. اما به محض دسترسی به داروهای بهتر و سالم‌تر مصرف آنها ممنوع شد. کشف فعالیت مسکن- خواب‌آوری باربیتورات ها در سال 1903 انگیزه‌ای شد برای ساخت اورئیدهای حلقوی که از نظر ساختمانی به باربیتورات‌ها وابسته بودند. نتیجه این مسأله منجر به معرفی اولین هیدانتوئین یعنی نیروانول[6] (5- اتیل-5- فنیل هیدانتوئین)، که یک آنالوگ فنوباربیتال[7] است، در سال 1941 گردید. نیروانول برای مدتی برای درمان کره[8] (داء الرقص) در کودکان به کار رفت، اما سمیت آن، بثورات جلدی و ناهنجاری‌های خونی، باعث حذف آن از گنجینه مواد داروئی گردید. فنی توئین[9] ، داروی دیگری از همان گروه بوده که اولین بار توسط بیلتز[10] در سال 1908 تهیه شده و در سال 1938 برای مصرف بالینی در نتیجه یک مطالعه طراحی شده بالینی و فارماکولوژیکی که توسط مریت[11] و پوتنام[12] انجام شد، معرفی گردید. سایر داروهای این گروه بعد از این زمان معرفی شدند.

در سال 1912، هاپتمن[13]، با موفقیت فنوباربیتال[14] را که در سال 1911 توسط اورلین[15] ساخته شده بود به کار برد. مفوباربیتال[16] برای اولین بار در 1936 برای صرع به کار رفت و سایر باربیتورات‌ها در ادامه مصرف شدند.

تری متادیون[17] در 1944 توسط اسپیلمن[18] به عنوان یک ضد درد بالقوه ساخته شد، اگرچه فاقد فعالیت ضد دردی بود اما اثر ضد تشنج داشت. به همین دلیل در سال 1945 به مواد درمانی ملحق شد و دریچه‌های تازه‌ای برای تحقیق در مورد داروهای ضدتشنج جدید را گشود.

پیریمیدون[19] در 1949 ساخته شد و برای اولین بار در مصارف بالینی توسط بوگو[20] و کارینگتون[21] به کار رفت. فناسمید توسط اسپیلمن و همکارانش در سال 1948 ساخته شد و در سال 1951 به عنوان یک داروی ضد تشنج معرفی گردید.

ج. چن[22] و همکارانش در نتیجه یک بررسی گسترده برای عوامل ضد تشنج فعالیتی را در سوکسین ایمیدها[23] یافته و در 1953 اولین ترکیب از این دسته یعنی فن سوکسیمید[24] را معرفی کردند. این دارو در سال 1951 توسط میلر[25] و لانگ(کسی که متوسوکسیمید را نیز در سال 1953 سنتز کرد) ساخته شده بود. اتوسوکسیمید[26] در سال 1927 توسط سیرکار[27] ساخته شده و در سال 1960 برای مصارف بالینی معرفی شد.

کاربامازپین[28] در سال 1960 توسط شیندلر[29] ساخته و توسط بلوم[30] در1962 ارزیابی شد. مفید بودن نیترازپام[31] به عنوان یک ضد تشنج در سال 1963 کشف شد. سایر بنزودیازپین‌ها به‌سرعت ارزیابی شدند و برای معاینات بالینی معرفی گردیدند. دیازپام[32] توسط استرنباخ وریدر ساخته شد و توسط راندال[33] و همکارانش در سال 1961 به عنوان یک عامل ضدهیجان و در سال 1965 توسط گاستات[34] و همکارانش به عنوان یک داروی ضد تشنج ارزیابی شد. از سال 1967 در بسیاری از کشورها استفاده از سدیم والپروات[35] آغاز شده است. این داروها برای اولین بار توسط اوبریت[36] در سال 1896 ساخته شد اما تا سال 1978 دایره نظارت بر غذا و دارو اجازه مصرف آن را برای درمان حملات صرعی نداده بود.



[1] - Scared disease

[2] - Morbus comitialis

[3] - Matthew, 17: 14-20

[4] - Falling sickness

[5] - Charles loccock

[6] - Nirvanol

[7] - Phenobarbital

[8] - Chorea

[9] - phenytoin

[10] - Biltz

[11] - Meriitt

[12] - putnam

[13] _Hauptman

[14] -phenobarbital

[15] -Orlein

[16] -Mephobarbital

[17] -Trimethadione

[18] -Spielman

[19] - Primidone

[20] -Bogue

[21] -Carringtone

[22] -G.chen

[23] -Succinimides

[24] -phensuximide

[25] -Miller

[26] - Ethosuximide

[27] - Sircar

[28] -Caroamazepine

[29] -Shindler

[30] - Blom

[31] - Nitrazepam

[32] -Diazepam

[33]-Randel

[34] - Gastaut

Sodium valproat -1

[36] - Oberreit

فایل هایی که پس از خرید می توانید دانلود نمائید

ادبیات نظری تحقیق بیماری صرع، اپیدمیولوژی صرع، بیماران مصروع_1609870262_44896_8524_1305.zip0.60 MB
پرداخت و دانلود محصول
بررسی اعتبار کد دریافت کد تخفیف
مبلغ قابل پرداخت : 19,000 تومان پرداخت از طریق درگاه
انتقال به صفحه پرداخت