مقاله و تحقیق دانشجویی

توضیحات :

مبانی نظری تعاریف،مفاهیم ونظریه های سرمایه انسانی در 28 صفحه در قالب Word.

بخشی از متن :

خلاصه ای از کار:

- تعریف سرمایه انسانی و تاریخچه آن

در یک دهه اخیر مدیریت سازمان ها تشخیص داده اند که در دستیابی به مزیت رقابتی پایدار و اثربخش، منابع انسانی از بالاترین اهمیت برخوردار است. در دنیایی که دانش و ارتباط با مشتریان بیش از پیش اهمیت یافته است، سرمایه انسانی که نشان دهنده حجم دانش، مهارت های فنی، خلاقیت و تجربه سازمان می باشد، اهمیت فزاینده ای می یابد و به همین نحو نیروی کار نه به عنوان دارایی های هزینه بردار، بلکه به عنوان دارایی های مولد تلقی می شوند (هندریکس[1]، 2002: 122).....

- مفهوم شناسی سرمایه انسانی

.......

- اهمیت سرمایه انسانی

......

- اهمیت دادن به توسعه سرمایه انسانی در ایران

....

- طبقه بندی مفاهیم سرمایه انسانی

.......

- تقسیم بندی سرمایه انسانی

.....

- اهمیت سنجش سرمایه انسانی

......

- عناصر هشتگانه ی سرمایه انسانی

.......

- نظریات و دیدگاه ها در مورد سرمایه انسانی

نظريه سرمايه انساني از عقايد «آدام اسميت» نشأت مي گيرد هنگامي که بهبود مهارت کارکنان (مثلا از طريق آموزش) را به عنوان يک منبع اصلي در ارتقاء درآمد افراد مطرح مي کند . از ديدگاه اسميت ، افزايش مهارت يکي از عوامل اساسي است که تفاوت دريافتي و بهره وري را توضيح مي دهد. در اوايل دهه 1960 ، مفهوم سرمايه انساني وارد ادبيات اقتصاد شد . اين زماني بود که شولتز (1961) در سخنراني خود در افتتاحيه انجمن اقتصاد امريکا ، هزينه هاي آموزشي را به عنوان يک نوع سرمايه گذاري تعبيرنمود. توسعه منابع انساني با رويكرد جهاني مبتني‌بر دانش و بيکر (1964) ، در کتاب خود تحت عنوان سرمايه انساني ، نظري تشکيل سرمايه هاي انساني را توسعه داد و روش تحليل بازدهي سرمايه گذاري را ارائه نمود ........

- انواع سرمایه انسانی:

- سرمایه عقلانی

.......

- سرمایه هیجانی

.......

- سرمایه اجتماعی

.....

نظریه‌های سرمایه اجتماعی

........

- کارکردهای سرمایه اجتماعی

..........

عناصر و مولفه‌های سرمایه اجتماعی

................

منابع:

- سرمایه انسانی

- تعریف سرمایه انسانی و تاریخچه آن

در یک دهه اخیر مدیریت سازمان ها تشخیص داده اند که در دستیابی به مزیت رقابتی پایدار و اثربخش، منابع انسانی از بالاترین اهمیت برخوردار است. در دنیایی که دانش و ارتباط با مشتریان بیش از پیش اهمیت یافته است، سرمایه انسانی که نشان دهنده حجم دانش، مهارت های فنی، خلاقیت و تجربه سازمان می باشد، اهمیت فزاینده ای می یابد و به همین نحو نیروی کار نه به عنوان دارایی های هزینه بردار، بلکه به عنوان دارایی های مولد تلقی می شوند (هندریکس[2]، 2002: 122).

سرمایه ی انسانی موجودی شایستگی ها، دانش ، ویژگی های اجتماعی و شخصیتی شامل خلاقیت، تجسم در توانایی برای انجام کاری جهت تولید ارزش اقتصادی است. سرمایه‌ی انسانی دید اقتصادی جامع ای از انسان فعال در اقتصاد است، در حالی که تلاشی برای کسب پیچیدگی بیولوژیکی، اجتماعی، روانشناسی و فرهنگی است به طوری که در اثرات متقابل اقتصادی یا صریح با هم تقابل دارند (کمیجانی و همکاران، 1391: 32).
در اوایل فرض وی شد که نظریه‌ها، زمینه‌ای را منعکس می‌کنند که در آن بخش ثانویه‌ی اقتصاد نسبت به بخش سوم قادر به تولید زمان در بیشتر کشورهاست. که در آن منبع مثلثی، همگن و قابل تعویض به سادگی به عنوان نیروی کار یا کار یکی از سه عوامل تولید است (دیگر موارد و ارزیابی‌های تبادل پذیر ـفرض پول و تجهیزات فیزیکی). فقط به عنوان این که زمین به عنوان سرمایه‌ی طبیعی شناخته می شود و در خود ارزیابی می شود و عوامل انسانی تولید از این تحلیل مکانیکی ساده برای سرمایه‌ی انسانی ناشی می شود. در تحلیل مالی فنی مدرن، اصطلاح رشد متعادل و هدف رشد مساوی قابلیت های انسانی و ارزیابی های فیزیکی اطلاق می شود که کالاها و خدمات را تولید می کند (ودادی، 1388: 74).

فرض می شود که کار یا نیروی کار می تواند به سادگی مدل سازی شود؛ در کل این مورد در سال های ۱۹۵۰ به چالش در آمد هنگامی که بخش سوم، خلاقیت را تقاضا می کند، شروع به تولید بیشتر از بخش ثانویه در تولید زمان در بیشتر کشورهای توسعه یافته‌ی جهان می نماید. بر اساس آن بیشترین توجه بر عواملی است که منجر به موفقیت در برابرشکست می شود که با مدیریت انسانی مرتبط است، نقش رهبری ، استعداد و حتی شهرت جستجو شده است. امروزه بیشتر نظریه ها سعی بر تجزیه ی سرمایه‌ی انسانی به یک یا تعداد بیشتر اجزا برای تحویل دارن که معمولاً ناظر نامیده می شود. شایع ترین سرمایه‌ی اجتماعی، مجموع پیوندهای اجتماعی و روابط شناسایی شده است، همراه با تعدادی مترادفات از جمله حسن نیت یا ارزش نام تجاری یا انسجام اجتماعی و یا انعطاف پذیری اجتماعی و مفاهیم مرتبط مانند شهرت یا سابقه، به طوریکه مجزا از استعدادی است که یک فرد (از جمله یک ورزشکار به طور منحصربه‌فردی دارد) توسعه داده است که نمی‌تواند برای دیگران بدون توجه به تلاش منتقل شود و جنبه هایی که می تواند انتقال یا تدریس شود: سرمایه‌ی آموزشی.

[1] - Hendricks

[2] - Hendricks